Kategoria: Wypożyczalnia dla Dorosłych - Aktualności
Odsłony: 6
Nietypowa baba jestem
Są takie spotkania, które na zawsze zostaną w mojej pamięci. Doskonała Anna Seniuk wraz z córką Magdaleną Małecką-Wippich stworzyły niesamowitą atmosferę na sali. Było radośnie, było donośnie, było szczerze. Było życzliwie. A takiej relacji mama-córka-mama życzę każdej rodzinie. Pewne pokolenie kobiet ma po prostu klasę. Możemy się od nich uczyć. Przy pełnej sali widzów nie kryłam wzruszenia… czas płynął nieubłaganie szybko…. za szybko.
Anna Seniuk jest jedną z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich aktorek. Zagrała w wielu przedstawieniach teatralnych, filmach i serialach. Do Grójca przyjechała nie jako aktorka, lecz autorka książki „Nietypowa baba jestem”, napisanej razem z córką Magdaleną Małecką-Wippich. Na wstępie aktorka wyjaśniła, dlaczego do współpracy nad książką zaprosiła córkę.
-„Pomyślałam sobie, że jeśli to ma być taka prawdziwa książka, to może nie taki nieznajomy dziennikarz będzie to prowadził, bo wiecie Państwo, ja jestem introwertykiem, jestem taką osobą dosyć zamkniętą, otwieram się przy ludziach, których znam […] co będzie mnie jakiś obcy człowiek pytał o moje różne intymne rzeczy? A poza tym myślę sobie tak – dziennikarzem to można manipulować, to znaczy mogę opowiadać to co ja chcę, jak chcę, a on tego i tak nie sprawdzi. Więc żeby być uczciwą poprosiłam Magdę.”
Magdalena Małecka-Wippich przyznała, że od początku uważała pomysł napisania książki o mamie za nepotyzm. Przyznała, że Anna Seniuk jest niesamowicie trudną, zamkniętą osobą. Kiedy podpisały umowę z wydawnictwem to w zasadzie mama zniknęła i była nieosiągalna. Ciągle była zajęta i robiła jakieś wymówki. Dopiero córka zaszła w ciążę, mama poczuła że to ostatni moment na napisanie książki.
Na komunię - dziennik babci
Anna Seniuk porządkując mieszkanie przed remontem zajrzała do pudeł z pamiątkami rodzinnymi. Oglądając fotografie po rodzicach, babciach, pradziadkach zdała sobie sprawę, że właściwie nie ma już o to kogo zapytać kto jest kto. Pomyślała, że trzeba jak najszybciej dla wnuków opisać: skąd jesteśmy, kim jesteśmy.
-„Kiedy dzieci i wnuki zaczynają interesować się rodziną, to znaczy wychodzą z tego młodzieżowego wieku, to najczęściej nie mają już o nią kogo spytać. Dużo więcej wiemy o ludziach renesansu, baroku, o ich dziełach, życiorysy, ciekawostki, a co wiemy o własnym dziadku, babci czy prababci? Jeżeli nie znajdziemy takiej informacji w internecie, no a nie znajdziemy, to nic nie wiemy. […]Nie raz myślimy jaki prezent im dać z okazji komunii, urodzin, imienin, jeszcze smartfon, jeszcze coś tam, ja myślę, że oni będą bardzo wdzięczni za ten albumik, za ten dziennik babciny czy dziadczyny kiedy dorosną, kiedy będą już tak po 40-stce”
Aktorka twierdzi, że starość jest wspaniałym wiekiem. Można mówić co się chce, gdzie się chce, o czym się chce. Najwyżej powiedzą, że ma coś nie tak z głową. Doszła dopiero niedawno do tego, żeby zwyczajnie cieszyć się z chwili, która właśnie jest.
W teatrze czułam przyjaźnie dobrych ludzi
Są takie mity, że w teatrze to jest zawiść i podkładanie sobie nóg. Anna Seniuk będąca w teatrze prawie 60 lat podkreślała, że nie odczuła żadnego dyskomfortu. Zawsze czuła tam wielkie, wspaniałe przyjaźnie dobrych ludzi. To nie jest tak, że konflikty między nimi są większe niż w innych instytucjach. Uważa, że są takimi samymi ludźmi jak osoby pracujące w innych środowiskach. Uwypukla, że miała wielkie szczęście, bo trafiła na wiele fantastycznych osób, które ukształtowały jej życie
-„Kiedy dostałam propozycję, aby wykładać w szkole […] poszłam do profesora Aleksandra Bardiniego, z którym miałam przyjemność się przyjaźnić razem z mężem i zapytałam –– Panie profesorze, ale jak to tak uczyć? A on powiedział mi dwa słowa, których trzymam się jak pijany płotu przez tyle lat. Powiedział – Nie kłamać.”
Anna Seniuk uważa, że naprawdę nie mogła mieć lepszego mentora, człowieka, który mógł poradzić. Młodzież jest bardzo wrażliwa, mądra, inteligentna. Nowy profesor jak coś zacznie kombinować albo coś kręcić, ludzie to wyczują. Młodzi ludzie to wyczują. Jeżeli czegoś nie wiedziała, mówiła o tym wprost. Szczerość buduje autorytet. Nie kłamstwo.
Irytacja dzieci
Magdalena Małecka-Wippich przyznaje, że pytanie jak to jest być córką Anny Seniuk, wprawiało ją w skrępowanie. Nie bardzo przecież wie, jak to być córką kogoś innego. Przyznaje, że ze względu na częstotliwość zauważania mamy w różnych miejscach, po prostu budziło to jej i brata irytację. To nie była pojedyncza sytuacja. Różne osoby zaczepiały mamę będąc przy tym nad wyraz wylewne. Nieznajomi z ogromną łatwością wyznawali jej miłość i uwielbienie. Popadali w zachwyty. Niektórzy chwytali mamę za rękę, prosili o zdjęcie, autograf. Jako 5-6 latkowie znaleźli na te krepujące sytuacje sposób- pokazywali ciekawskim język.
Bycie mamą to duże wyzwanie
Anna Seniuk wspomina, że kiedy sią zakochała i podjęła decyzje o ślubie oraz wyjeździe w podróż poślubną musiała zrezygnować z roli w „Chłopach”. Dostała w środowisku filmowym wilczy bilet. Na szczęście grała dużo w teatrze, więc nie odczuwała posuchy w zawodzie. Popularność czasami pomogła w zdobyciu szynki spod lady dla dzieci. Zdobywanie nowych umiejętności - jazda konno, jazda traktorem, oranie pługiem czy też dojenie krów- potrzebnych do granych ról, też pochłaniało trochę czasu z życia rodzinnego.
-„Dla aktorki bycie mamą to jest duże wyzwanie, np. wieczorem kiedy dziecku trzeba opowiedzieć bajkę, po głowie pogłaskać, przykryć kołderką, bo matki nie ma wtedy, prawda? No ale na szczęście był ojciec, który pracował w domu i opowiadał bajki.”
Obalamy wizerunek Anny Seniuk
Powstał wizerunek aktorki jako ciepłej, domowej osóbki. Córka Magdalena całkowicie temu zaprzecza. Mama gotowała, ale potem musieli jeść krupnik przez 4 dni. Na Wigilie zamawiała catering, a pierogi dostawała od świętej pamięci sąsiadki. W książce córka pisze: „mama jest raczej gwiazdy zaprzeczeniem. Nie ma szofera (…), nie korzysta z porad dietetyka, nie nosi futer ani drogiej biżuterii (…), nie ma własnego menagera (…), nie mieszka w ekskluzywnej willi”. Najbardziej podoba się jej, że mama nie chodzi na salony uzasadniając, że jak się leży w takim salonie, to tylko czas płynie a to jest marnowanie czasu.
-„Tak, ja tak czuję, że się starzeję. Bo jak tak leżę i słyszę tykanie tego zegara to tak myślę – Boże jak ten czas leci, a ja tu leżę, leżę, leżę i się starzeję. No i tu jeszcze jeden donos na mnie jest… No pisze, że jestem uparta, a ja nie jestem uparta. Nie jestem, nigdy nie zrobiłam awantury, nigdy nie walnęłam pięścią w stół, nigdy nie krzyczałam specjalnie, ale Magda uważa, że ja i tak powoli swoje osiągnę; po cichutku, cicha woda brzegi rwie, mówi – I tak postawisz na swoim.”
Ciągły ruch kontra spokój
Na zakończenie spotkania padło od publiczności pytanie dotyczące temperamentu aktorki. Z jednej strony jest ciągle w ruchu a z drugiej strony podkreśla w wywiadach, że lubi jechać na swoją wieś, gdzie ma spokój i cisze. Jak pytająca Małgorzata Rupiewicz zauważa trochę się to kłóci, jednak można pogodzić.
-„Tak, to jest mój azyl, moja prawdziwa natura to jest właśnie to, że ja zawsze lubiłam się zamknąć, pobyć sama, przez całe dzieciństwo były zmiany, przeprowadzki, ciągle miałam nowych nauczycieli, nowe przyjaźnie. Kiedy już się przyzwyczaiłam do jednego miejsca zaraz znów musiałam wychodzić przed klasę i się przedstawiać, zawsze to był taki wstyd, takie skrępowanie i ja nauczyłam się być sama. Mieliśmy małe mieszkanko, właściwie jeden pokój przez jakiś czas, więc uwielbiałam być na strychu, sobie znajdowałam stare jakieś książki, pisemka, w piwnicy sobie zrobiłam kącik i tam lubiłam sobie przesiadywać.”
Po części oficjalnej był czas na rozmowy kuluarowe oraz zdobycie autografów.
Kinga Majewska
XLII Ogólnopolski Konkurs Poetycki "O Laur Jabłoni '2022" - rozstrzygnięty
XLII Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Laur Jabłoni 2022” zorganizowanego przez Miejsko-Gminną Bibliotekę Publiczną im. Wacława Skarbimira Laskowskiego w Grójcu
Jury w składzie:
Przewodniczący – pan Stanisław Górka – profesor sztuk teatralnych, aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, nauczyciel akademicki.
Członkinie:
pani Gabriela Szubstarska – nauczycielka, poetka, pomysłodawczyni i reżyser montaży słowno – muzycznych m. in. : „Lucynie- przyjaciele”, poświęconego Lucynie Legut.
pani Joanna Słodyczka – poetka, szefowa Gminnej Biblioteki Publicznej w Rabie Wyżnej, z zamiłowania regionalistka.
Jury podczas spotkania online w dniu 23 czerwca 2022 roku rozpatrzyło 173 zestawy, zawierające 671 utworów poetyckich i postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia za zestawy wierszy:
I nagroda – Anna Piliszewska; godło „PAX”
II nagroda – Mirosław Kowalski; godło „SMOK”
III nagroda – Dawid Markiewicz; godło „Carmenere”
Jedna nagroda specjalna za zestaw wierszy o tematyce grójeckiej:
Katarzyna Justyna Zychla; godło „L.ROSE”
Równorzędne wyróżnienia w wysokości 300 zł: Czesław Markiewicz; godło „Rio”
Maciej Frajczyk; godło „GM1860”
Jacek Majcherkiewicz; godło „Pigment” Dorota Wierzbicka; godło „ziarno” za wiersz „To drzewo cię zrozumie”
Wiersze dostrzeżone – dyplom za twórczość
Wiesława Zwierzchowska; godło „Werax”
Kinga Laura Plisko; godło „MAMA”
Dominika Wilk; godło „Sklepy cynamonowe”
Aleksandra Paprota; godło „strzeżenie potwora” za wiersz „Strzeż się”
Katarzyna Jasińska-Walentek; godło „AFRODYTA Z JABŁKIEM” za wiersz „Kościół”
Jury Konkursu stwierdziło, że poziom nadesłanych prac był wyrównany. W następnych edycjach warto byłoby promować przede wszystkim nowe talenty.
W tym celu w przyszłym roku warto wnieść poprawki do regulaminu: do konkursu zaprosić osoby, której jeszcze nie brały udziału.
Biblioteka kieruje szczególne podziękowania dla Pana Kazimierza Kochańskiego za pomoc w zorganizowaniu tegorocznej edycji konkursu "O Laur Jabłoni 2022".
Kategoria: Wypożyczalnia dla Dorosłych - Aktualności
Odsłony: 151
Połączeni sztuką II
Szczegóły
Kategoria: Aktualności
Odsłony: 436
„Połączeni sztuką II”
Międzynarodowa wystawa prac plastycznych dzieci i młodzieży z Polski oraz Grecji
Honorowy patronat nad wystawą objęli: Ambasador Grecji w Polsce - Michail Efstratios C. Daratzikis, Starosta Powiatu Grójeckiego – Krzysztof Ambroziak, Burmistrz Gminy i Miasta Grójec – Dariusz Gwiazda
Na Krecie patronatem objął Urząd Miasta Jerapetra oraz Ambasador Polski w Grecji - Artur Lompart.
Co może połączyć młodzież mieszkającą od siebie w odległości 3000 kilometrów? Nie ma wątpliwości, że pasja twórcza oraz chęć doskonalenia artystycznych umiejętności. Wystawa „Połączeni Sztuką II” to kolejna odsłona projektu łączącego młodzież z różnych zakątków Europy.
Pierwsza edycja odbyła się rok temu. Zaprezentowano wówczas prace miejscowej młodzieży oraz artystycznie uzdolnionych uczniów z Macedonii Północnej mieszkających w Strumicy- partnerskim mieście Grójca.
W tym roku młodzi artyści z Polski odnaleźli wspólny język z młodzieżą grecką. Na wystawie znajdą się prace uczestników warsztatów plastycznych Agnieszki Cecylii Kazały (Pracownia Działań Artystycznych - Przestrzeń dla Sztuki w Grójcu) oraz Sylwii Janowskiej (Miejski Dom Sztuki w Jerapetrze na Krecie).
Sylwia Janowska, pochodząca z Polski a na stałe mieszkająca i tworząca na Krecie artystka, przez ostatnie miesiące wprowadzała swoich uczniów w tematykę pejzażu, pokazując detale, warte utrwalenia charakterystyczne miejsca Grecji. Grójecka młodzież przygotowując się do wystawy również poszukiwała właściwych form zaprezentowania pięknych polskich barw.
Wszyscy uczniowie pracowali w różnych technikach rysunkowych oraz malarskich wykorzystując: grafity, kredki, pastele, farby akrylowe, olejne oraz tempery.
Mówimy poprzez obrazy, zwłaszcza że nie zawsze możemy wyrazić przy pomocy słów to co warto przekazać innym. Tym razem będzie to opowieść o niezwykłym pięknie największej greckiej wyspy, energetycznym słońcu oraz szafirowo-błękitnym morzu. Zobaczymy również naturalny pejzaż Polski, nasycone zielenią zakątki oraz pełne uroku jeziora oraz rzeki. Wystawę dopełnią prace przedstawiające klimatyczną martwą naturę oraz bajkowe pejzaże najmłodszych uczestników warsztatów, którzy z pasją i radością tworzyli przez cały szkolny rok.
Wystawa prezentująca rysunek i malarstwo młodego pokolenia obu krajów będzie prezentowana jednocześnie w Miejsko Gminnej Bibliotece Publicznej im. W.S. Laskowskiego w Grójcu oraz w Miejskim Domu Sztuki w Jerapetrze na Krecie.
Uroczyste otwarcie części polskiej nastąpi w sobotę 11 czerwca 2022 roku o godz. 17.00
Serdecznie zapraszam do odwiedzenia Biblioteki, wystawa będzie prezentowana do końca czerwca.
Uczestnicy:
(Kreta)
Katerina Christidoulou, Konstantina Anatoliotaki,.Emmanouela Loutseti, Panajotis Pantazis, Manolis Somarakis, Kallia Galani, Maria Vasiliou, Zacharenia Spanodimou, Kiriaki Kokkali, Maria Damoulaki, Aspasia Galani, Zoi Fotoulaki, Fedra Exouzidi, Michal Stepien, Janis Rovitakis
(Polska)
Iga Marchlewska , Maja Dublewicz, Marta Ziemiańczyk, Małgosia Kowalska, Katarzyna Kusztal, Zuzanna Rybicka, Aleksandra Zborowska, Chisom Skowronowska, Magdalena Zielińska, Katarzyna Wyrzykowska, Ewa Klocek, Martyna Rybicka, Magdalena Tkaczyk, Julia Ślusarczyk, Maja Michowska
Zosia Andziak, Zosia Błaszczykowska, Daria Chudebska, Zosia Dziubińska, Janota Julia, Janota Zuzia, Wiktoria Kawa, Bruno Kopka, Amelia Kozłowska, Lena Kuczman, Kalina Malczewska, Ala Marchlewska,
Marcelina Markiewicz, Natalia Maroszek, Roksana Matyjas, Magdalena Mazur, Natalia Michowska, Zuzia Ogłozińska, Lena Prasołek, Patrycja Pytka, Karina Rybicka, Iga Sowińska, Kaja Talma, Asia Tkaczyk, Madzia Tkaczyk, Wiktor Waligóra, Zosia Wąsik, Nikola Węgrodzka, Hania Wojtczak.
Agnieszka Cecylia Kazała
Organizator wydarzenia
Spotkanie Klubu Mangi i Anime 31 maja 2022 o godz. 16:30. Zapraszamy!
Szczegóły
Kategoria: Aktualności
Odsłony: 450
Biblioteka – świat w jednym miejscu
Szczegóły
Kategoria: Aktualności
Odsłony: 76
Biblioteka – świat w jednym miejscu
To hasło promujące XIX edycję ogólnopolskiego programu Tygodnia Bibliotek. Wyboru co roku dokonuje Zarząd Główny Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Hasło, zaproponowane przez Grażynę Piskorz, wicedyrektor Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, odnosi się do biblioteki jako mikro- i makrokosmosu jednocześnie. Z jednej strony książnica to swoista oaza w mieście, mały jego fragment, zaledwie punkt, z drugiej strony – drzwi do Universum.
Jak czytamy na stronie Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich: „Wystarczy wejść – i można być tu, a zarazem wszędzie. Wystarczy sięgnąć po tę lub inną książkę, by znaleźć się w XIX-wiecznej Anglii, w starożytnym Rzymie, na Tasmanii, Alasce, Antarktydzie, podróżować po Bliskim Wschodzie z Aleksandrem Macedońskim, a po Galii z Juliuszem Cezarem, budować kolej birmańską z jeńcami wojennymi lub przemycać literaturę wspólnie z bibliotekarzami z Timbuktu. Albo wyruszyć w Kosmos – ten rzeczywisty (z Johnem D. Barrowem ze Stephenem Hawkingiem) lub wyimaginowany (z bohaterami Trylogii kosmicznej C.S. Lewisa). Jest jeszcze jeden wymiar owego bibliotecznego Universum: tu zebrana jest wiedza o wszystkim. Tu można szukać odpowiedzi na pytania o literaturę i fizykę kwantową, o historię świata i wędkarstwo, o zmiany klimatyczne i twórczość El Greco. I żadne z tych pytań nie będzie głupie. Żadne nie pozostanie bez odpowiedzi. Cały świat w jednym miejscu. Cała wiedza o świecie na wyciągnięcie ręki.”
Biblioteka grójecka zaplanowała szereg wydarzeń towarzyszących Świętu Bibliotekarza i Tygodniu Bibliotek. Pierwsze spotkanie, z przyczyn niezależnych od organizatorów, przeniesione zostało na wcześniejszy termin. Nie przeszkodziło to jednak w atrakcyjności spotkania. Biblioteka pękała w szwach.
Tylko się cieszyć, że można tak, a można też całkiem inaczej
Rozpoczęliśmy od dwugłosu dwóch wybitnych językoznawców, procesora Jerzego Bralczyka oraz profesora Radosława Pawelca. Goście zawodowo i instytucjonalnie są związani z bibliotekami i nauką o książce. Katedra, w której wspólnie pracowali na Uniwersytecie Warszawskim, nazywa się Katedra Języka Mediów Wydziału Dziennikarstwa i Bibliologii. Rozmowa miała luźną formę, pytania krążyły wokół napisanych przez profesora Bralczyka książek. Dowiedzieliśmy się między innymi jaką postawę wobec języka reprezentują językoznawcy. Profesor Radosława Pawelec jest miłośnikiem języka, profesor Jerzy Bralczyk jest użytkownikiem. Profesor Bralczyk nie chciałby, aby językowi przypisywano inne zastosowanie. Szanuje język, ponieważ go używa. Metafora języka mówi, że jest narzędziem. Jednak profesor uważa, że jest inaczej traktowany. Jest mięśniem, który się porusza.
Profesorowie zastanowili się przez chwilę jaki wizerunek Kobiety wyłania się z polskich porzekadeł.
-Samo słowo kobieta wyłania się z niedobrego pochodzenia. Niewiasta-też jest tez nie bardzo dobra. Białogłową kobietą staje się po 60 a nawet po 80. Babę do porzekadeł włożyli mężczyźni. Jest jednym z podstawowych nazw. Baba jako wróżbiarka, zielarka. Da się znaleźć wiele pozytywnych przykładów Pań i Panien.
W języku polskim, w przysłowiach najwięcej jest psa. Jest negatywnie pokazywany. Łże jak pies, wieszać na kimś psy. Drugim takim zwierzęciem jest koń. Niedźwiedź też zajmuje sporo miejsca w naszym życiu. Innym podjętym tematem jest dom. Profesorowie zastanawiali się co w domu jest najbliższe.
-Najpierw są drzwi, ale niektórzy uważają, że próg. Za wysokie próg. Próg, drzwi, okna są dziwne. Drzwi są otwarte czy dom jest otwarty lub pokój. Zamknij okno mówimy, a myślimy o zamknięciu pokoju. To wszystko zależy jak patrzymy na przestrzeń. Przestrzeń i czas maja te same określenie np. mają końce. Kij ma dwa końce, czas płynie. Ma początek i koniec. Tylko czas ma początek. Kij nie ma początku.
Przystanek Biblioteka- najbardziej odjazdowa impreza plenerowa
Przystanek Biblioteka to impreza plenerowa zapoczątkowana w 2015 roku. Obecna edycja odbyła się po raz dziewiąty. Adresowana jest do rodzin z dziećmi. Przyjęta jest formuła pikniku z wieloma atrakcjami dla dzieci a czasem również dorosłych. Organizatorzy zaprosili do udziału zaprzyjaźnionych bibliotekarzy i animatorów. Całe przedsięwzięcie wsparło wiele osób i instytucji: Urząd Gminy i Miasta Grójec na czele z vice Burmistrzem Jarosławem Rupiewiczem, Dyrektor Grójeckiego Ośrodka Kultury- Monika Woźniak. Dyrektor Grójeckiego Ośrodka Sportu-Ireneusz Wojciechowski, Dyrektor Zakładu Gospodarki Komunalnej- Małgorzata Nowakowska. Mocno zaangażowane w pomoc było ZHP Hufiec Grójec oraz wolontariusze z 8 c ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Gabriela Narutowicza w Grójcu.
Naszym zdaniem kluczem do zapewnienia uczestnikom imprezy najlepszej rozrywki oraz sprawienia, aby ten dzień pozostał niezapomniany na długo jest różnorodność. Dzieci mogły wykazać się kreatywnością podczas warsztatów z eko materiałów, wytwarzania świec żelowych, czy tworzenia bransoletek. Furorę zrobiło stoisko IT dla maluchów. Kto postawił na rywalizację mógł skorzystać z namiotu gier planszowych, pograć w klasy czy też rozegrać turniej przy użyciu kapsli. Sporym zainteresowaniem cieszył się również kiermasz książek, ścianka oraz fotobudka do robienia zdjęć. Ogromne kolejki ustawiły się do pomalowania buziek i skorzystania z dmuchańca. Pasjonaci smaków tłumnie gromadzili się wokół stoiska, gdzie można było własnoręcznie zrobić watę cukrową, popcorn czy też zanurzyć owoce w ciepłej czekoladzie.
Reasumując: Z każdego stoiska skorzystało około 100 dzieci. Całościowo szacujemy, że odwiedziło Przystanek Biblioteka 500 osób. Zużyliśmy 20 kg owoców, 5 kg czekolady, 2 kg cukru, 1,4 kg lizaków, 0,5 kg kukurydzy. Napompowaliśmy 300 balonów. A co najważniejsze pogoda dopisała!
Kolejny Przystanek Biblioteka zaplanowany jest na 3 września. Będzie jeszcze więcej atrakcji. Już dziś proponujemy zapisać datę w kalendarzu. Do zobaczenia!
System Biblioteczny 
